Vrijwilligersdag 2007

Ja, ja, lieve mensen, het is weer voorbij. Het mooie feest is over! De juiste woorden om mijn gevoel van dankbaarheid te tonen voor de leden,die alles zo tot in de puntjes georganiseerd hebben en die de hele dag bezig waren om het iedereen naar de zin te maken, kan ik niet vinden. De ontvangst, het toernooi, de hapjes tussendoor, de prijsuitreiking, de sponsorprijzen, de “levende”muziek en natuurlijk het heerlijke buffet waren uit de kunst. Weinigen hebben veel gedaan voor velen. Ik zal ze maar niet stuk voor stuk voor het voetlicht halen. Stellen ze niet eens op prijs. Wij kennen en waarderen deze fijne leden. Een stille wens voor volgend jaar: “Kunnen we het niet twee keer vieren?”
HAVHKVA

Onderhands/bovenhands

Op een zomeravond dit jaar, werkte ik wat trainingspartijtjes af met vrienden. We spelen doorgaans drie of vier partijen en dan zijn we het meestal zat. Op een gegeven ogenblik, toen ik al uitgespeeld was, werd mijn aandacht getrokken door een groepje boulers, die bezig waren om enkele nieuwe gasten iets van het spel te vertellen. Er werden wat boules gegooid, gepraat, gelachen, maar niemand bekommerde zich echt serieus om de nieuwelingen. Joop Gorel was er helaas niet. In de regel houdt hij zich bezig met beginnelingen of aspirant leden. Na hen eerst de spelregels uitgelegd te hebben, begint hij steeds met, laten we zeggen, de gebruikelijke worp. “Bovenhands werpen en de gestrekte hand nakijken.” Ik heb het Joop vaak horen zeggen. Nu wil het geval dat een dame bij de gasten waar ik het in het begin van dit vertelseltje over had, onderhands stond te gooien, zonder dat iemand haar corrigeerde.
Ik ging naar haar toe en vroeg haar wanneer ze begonnen was met boulen. “Nu,” zei ze “en ik vind het heel erg leuk.” Na nog even wat algemeenheden uitgewisseld te hebben zei ik tegen haar: “Mevrouwtje, wilt U het boulen goed onder de knie krijgen, dan moet U direct beginnen met bovenhands te gooien. Als U met onderhands gooien start, dan leert U het nooit meer af. Het is: “jong goed geleerd, oud goed gedaan,” een kwestie van opvoeden toch? Het is moeilijker, maar blijf er op oefenen dan zult U zien dat U op een gegeven ogenblik betere resultaten krijgt.”
Toen ik weg wandelde voelde ik wat stekende blikken in mij rug. Oh, jee, te hard gesproken door mijn doofheid en helemaal vergeten door mijn fanatisme dat wij vele ondermaatse gooiers , excuus onderhandse pointeurs hebben, die deze bovenhandse speler regelmatig de baas zijn. Sorry luitjes, uitzonderingen bevestigen de regel zullen we maar zeggen. Maar……hoe gaat het eigenlijk op de kiezelbanen die we gekregen hebben. Problemen, kopzorgen? Rollen kan niet meer hè ? En zoals gezegd het omturnen wordt erg problematisch. Jong niet gecorrigeerd enz,enz. Trouwens, wie heeft dat rode boekje, geschreven door Othello, van mij geleend? Gaarne snel terug.
HAVHKVA

JBC BOULAERE

Zijn jullie er al geweest? Bij het nieuwe onderkomen van Boulaere? Ze zitten nu bij de sportvelden ongeveer aan de rechterkant van Laren, als je van Hilversum komt. Voor de A1 rechtsaf, weg volgen, via de brug over de A1, weg blijven volgen en dan zie je een bordje aan je linkerhand en dat wijst je verder wel de weg.
Op een zonnige dinsdagmiddag, alweer 2 ā 3 maanden geleden, ben ik eens gaan kijken wat ze met weinig hulp van gemeente of wie dan ook, voor elkaar gekregen hebben. Er liggen mooie , maar ik dacht, wel moeilijk bespeelbare buitenbanen, een paar bankjes en er is een kantine van een sportclub in de nabijheid, die helaas die middag gesloten was.
4 Doublette partijen waren aan de gang, maar de sfeer was een beetje kil. Het “Boulaere’ gevoel , als ik me zo mag uitdrukken, was niet aanwezig. Het sluimert waarschijnlijk nog tussen de Brink en het nieuwe onderkomen.
De vriendelijkheid en gastvrijheid hebben ze in ieder geval niet op de Brink gelaten want ik werd hartelijk ontvangen en als ik dat wilde kon ik zo meespelen.
Aan de Brink heb ik fijne herinneringen. Ik denk aan die eerste keer dat ik in contact kwam met het jeu de boules, toen Kees Clijnk en Frans Ram mij op een prettige wijze uitlegden waarom ik die boule niet mocht oprapen. Wist ik veel, ik wilde slechts gedienstig zijn. Ik heb er toen iets over geschreven, de titel van het stukje was “De kiem.” Als je wilt, zie: http://havhkva.blogspot.com
Met Antonio heb ik op de Brink eens een verregend toernooi gespeeld. Er waren af en toe wat buien maar in het park regende het vanwege het enorme bladerdak, de hele dag. Er werd geïmproviseerd met zeiltjes en afdakjes maar geen paniek hoor, Meep Poel, de wedstrijdleider, bleef koel en enthousiast.
Ja, de Brink! Wat was het zalig om daar op een warme zomerdag in de schaduw van de hoge bomen lekker op een bankje te zitten en naar partijen te kijken van een “jeu de boules” toernooi. Dat is helaas voorbij, maar wie weet hoe fijn, gezellig en knus het nog in het nieuwe onderkomen wordt. Laat ik het daar maar op houden. Boul ze vrienden, in Laren of hier, doe het met plezier.

H.A. v/h K.v.A