EMOTIES

Als ik dit stukje schrijf en het op mijn weblog plaats, moeten de Wereldkampioenschappen voetbal nog beginnen, het is 20 mei anno 2006. Het epistel krijgen jullie in ons clubblad pas onder de ogen als alles voorbij is. Best leuk, want dan wordt openbaar of mijn pessimisme t.o.v. het Nederlandse elftal terecht is. De Wereldkampioen is dan al bekend en we weten hoe ons team gespeeld heeft. Wat is het in het dorp al een gekkenhuis, alles wordt oranje gekleurd, grote TV schermen in café’s en hotels, bier 1 Euro! Het wordt een groot feest en daar hoopt iedereen op. Ik natuurlijk ook, maar als je het mij vraagt komt Van Basten en zijn ploeg de eerste ronde niet door. Fysiek laat het allemaal veel te wensen over. Ik hoop dat ik het niet bij het rechte eind heb. Brazilië zie ik toch als eerste eindigen. Hopelijk laten ze bij een doelpunt dat kindje wiegen met de armen, achterwege. Doe toch gewoon, geef elkaar een hand en een schouderklopje. Ga ook niet als een hoer op de grond liggen als je gescoord hebt. Zo lekker is het niet om besprongen te worden door een tiental teamgenoten. Nee, nou ik er aan denk, bij het boulen gaat het rustiger, beheerster, minder (zichtbare) emotie. Bij een goede worp, hoor je wat klanken van boules die tegen elkaar getikt worden.Verder niet. Tijdens de partij wordt wel eens een “high five” gegeven, die meestal jammerlijk mislukt. De ontvanger denkt namelijk dat hij een hand krijgt en houdt de hand vast met gevolg dat de gever haast struikelt en zijn evenwicht verliest, omdat hij er op rekende dat hij zijn hand direct kon terugtrekken. Na afloop van de partij volgen de felicitaties en geeft men elkaar een hand en soms krijgt de dame die men kent een kus. Geen drie! (Wie heeft dat toch uitgevonden? ) Dat is alles, zo hoort het, misschien wel wat emotieloos, OK ! De darters moeten wij in ieder geval niet nadoen. Ik word onpasselijk als ik zie hoe die na een partij elkaar knuffelen. Die grote bezwete koppen tegen elkaar aan, die getatoeëerde armen om elkaar heen. Vreselijk! Hebben jullie het gezien op SBS6? Toch moet je wel bewondering hebben voor die gasten en Holland heeft een paar kanjers hoor! De volleyballers kunnen er ook wat van. Bij ieder gescoord punt geven ze elkaar een tikje op de billen. Soms vergeet ik mezelf voor de TV en schreeuw ik:”Laat dat toch jongens!” Nou ja, lichten aan bij de buren, gezeik aan de voordeur. Ik moet echt mijn emoties beter in bedwang houden. Nee, respect heb ik voor de rugbyers. Die slaan er tijdens de wedstrijd soms oplos of het een bokswedstrijd is, maar na afloop vormen ze een erehaag en de tegenpartij gaat onder applaus het veld af. Hypocriet of niet? Lieve mensen, tot slot. Ik blijf met emotie boulen en probeer emotieloos naar het voetballen te kijken. Beter voor het hart! Boulse allemaal!! HAv/hKvA

PIEKENTOERNOOI

Ons piekentoernooi, iedere dinsdagavond in de winterperiode, is achter de rug. De slotdag, bekendmaking van de kampioen, uitreiking van de prijzen, werd gehouden op dinsdag 28 maart 2006. Met veel genoegen kijk ik op deze slotdag en op al die wedstrijddagen terug. Voor ons en ook voor onze Ankeveense vrienden, was de dinsdagavond altijd een
uitje. Wim Versteeg werd de terechte kampioen. Hij speelde al zijn wedstrijden zeer geconcentreerd, degelijk en constant. Hij was er ook altijd, want was je een keer verhinderd, dan kon je geen punten pakken. (1 punt per gewonnen wedstrijd) Zo simpel is dat. Ik liet er zelfs mijn verjaardag voor lopen. Nu heb ik wat tegen verjaardagen hoor. Dat zitten in een kringetje, op van de buren geleende tuinstoelen, terwijl je ook nog een hoop aanwezigen niet ziet zitten, is niks voor mij. Van harte gefeliciteerd zeggen ze tegen een oudje die al in de winterperiode van zijn levensfase zit en die denkt dan: “Gefeliciteerd? Shit, weer een jaartje ouder en dichter bij de laatste snik” Hallo Havhkva, niet zo afdwalen! Sorry, sorry, ja we moeten natuurlijk beginnen met Margreet Führen en Greet Roegiest te bedanken voor de organisatie en het vele werk dat zij met betrekking tot het toernooi hebben verzet. Iedere dinsdagavond waren ze aanwezig en mocht je een lootje uit hun zak pakken. Wat te denken van die prachtige prijzentafel! Echt fantastisch hoor! Wat een arbeid! Door de vrienden uit Ankeveen werden ze terecht beloond met een prachtige ruiker. De leden die de dames ondersteund hebben en de barvrijwilligers worden eveneens hartelijk bedankt. Als ik miljonair wordt, volgens de postcodeloterij kan het zomaar gebeuren, krijgen jullie iedere maand een etentje.Ik kijk al weer uit naar september als het toernooi weer opgestart wordt. Jammer dat onze kanonnen niet meedoen. Die spelen op een viertal vrijgemaakte banen hun trainingspartijtjes. Spijtig, het is altijd leuk om tegen sterke tegenstanders te spelen, maar ja, een ieder z’n meug hoor. Je mag natuurlijk hopen dat ze van gedachten veranderen, ook al om de sfeer in de club, die al zo goed is, nog beter te maken. De tijd zal het leren. Om enigszins volledig te zijn: Een zekere HA werd tweede en Harry Brinks kon de derde plaats bemachtigen. Lieve mensen, dit was het dan. Een fijne, zonnige zomer, met heerlijke bouledagen wens ik jullie toe. Vergeet niet in het najaar tijdig de griepprik te halen want wij willen jullie natuurlijk weer allemaal terugzien op ons piekentoernooi 2006-2007.
Havhkva