Hans Akkerman's boule-shit

vrijdag, januari 26, 2007

OPT (LIMBURG)


Beste boulevrienden, wat mij in januari is overkomen! Je zou haast denken dat ik het verzonnen heb. Kreeg via mijn e-mail plotseling contact met volle neef Gert, die ik al een tiental jaren uit het oog verloren was. Hij bleek een fanatieke bouler te zijn en via de website van de Gooiers, kwam hij op mijn website terecht en na even verder zoeken en vragen had hij mijn adres. Hij nodigde ons uit om zijn 45 jarig huwelijksfeest bij te wonen. Zaterdag 6 januari in Opt Limburg. Wij moesten bij hem overnachten, de logeerkamer was al voor ons ingericht. Routebeschrijving werd opgestuurd. Hij overdonderde ons min of meer. Ja, wat moest ik vrienden, wij konden deze uitnodiging natuurlijk niet afslaan. Velen weten dat ik mij pas senang voel als ik op plaatsen ben waar je de toren van de Vitus kerk nog kan zien, maar daar moest ik me nu overheen zetten. De routebeschrijving was volledig en duidelijk en wij hadden dus geen moeite om het dorpje te vinden. Ja, daar stond het bord, OPT Provincie Limburg. Jongens, misschien zijn jullie er wel eens langs gereden op weg naar de vakantiebestemming in het Zuiden, maar stop een volgende keer in het dorpje. Je geniet, je waant je 50 jaar terug. Zo, n leuk, door liefelijke heuvels omarmd, idyllisch plaatsje, schijnbaar blijven steken in de vijftiger jaren. Een beekje met helder stromend water loopt langs de hoofdstraat.Er is een kerk, een warme bakker, kruidenier annex postkantoortje, twee kroegjes, een dorpspleintje met muziektent en nu komt het: Zowaar iets moderns: Een boulodrome met 8 banen! Niet te geloven toch? Een dorpje van 4 à 500 inwoners met een boulodrome. Er waren twee clubjes met gezamenlijk ongeveer 90 leden. Geen van de twee was aangesloten bij de bond. "Dat vinge vuur tse duur jong, foetjeworpe geld." Ze hielden zelf wel interne toernooitjes triplette, doublette en tète a tète en speelden twee keer per jaar tegen de andere club om het kampioenschap van Opt in de verschillende disciplines. Woar genoag! Gert vertelde nog dat ze minstens één keer per twee maanden een barbecue hielden na een toernooi en soms een lopend buffet, verzorgd door de Chinees uit Maastricht. “Ja, jong, we kunnen dit doen omdat ze hier haast allemaal hun schaapjes op het droge hebben. Wat Wassenaar is voor De Haag, is Opt voor Maastricht.” Het 45 jarige huwelijksfeest van mijn neef en zijn vrouw Doefje werd in het boulodrome gehouden en het werd een heerlijk festijn.Die Limburgers weten echt wel wat Bourgondisch feesten is. Om 4 uur ’s- ochtends liep ik waggelend en zingend het plaatsje door op zoek naar mijn slaapplaats. Om 5 uur s, -ochtends vond Beppie mij snurkend in de muziektent, onderkoeld natuurlijk en s, -middags om 4 uur zat ik te boulen. Fijne mensen die Limburgers alleen hun mooie dialect is onverstaanbaar. Beppie reed naar huis en om 10 uur zat ik te kijken naar “De wedstrijden” met al die vervloekte reclame en luisterde ik met een half oor naar het geleuter van die "analytici." Jongens dit was het dan. De plaatsnaam Opt is natuurlijk gefingeerd. Ik heb de eerste 3 letters weggelaten. Het zou niet leuk zijn als het dorpje in de zomer overstroomd zou worden door bezoekers en kijkers, maar als je het graag wil weten neem dan even contact met me op. Wat een heerlijk weekend, maar gelet op mijn leeftijd zou ik zo, n weekend hoogstens tien keer per jaar willen meemaken. Nou ja, maak er maar twee van. De mazzel, leef luu en hei nog ee jluksielig Nujjoar!

H.A.v/h K.v.A.

ONS GEHEIM

Lieve mensen, beste leden van de Pétanqueclub “De Gooiers,” tranen uit mijn ogen vallen op het toetsenbord van mijn pc terwijl ik dit stukje schrijf. De zinnen die op het scherm verschijnen kan ik vrijwel niet lezen. Sorry hoor, ik krijg mijn gevoelens bijna niet onder controle.“Wat is er toch aan de hand Hans?” hoor ik jullie al vragen. Ja, verdriet vrienden, smart, ik heb wat ontdekt met betrekking tot onze club, de club die ons zo na aan het hart ligt. Ik zal het jullie vertellen, gedeelde smart is ten slotte halve smart, maar beloof me, vertel het niet door. Laat het voorlopig ons geheim blijven Eerst moet er een oplossing worden gevonden voor het probleem. Je mag er wel met clubleden over praten, maar doe dat voorzichtig. Fluister desnoods, kijk om je heen of er geen leden zijn van een andere sportclub, die het kunnen horen. Je schaamt je toch rot.En ook dit nog: De muren hebben oren hè. Dat was kretologie in de oorlogsjaren, maar nu is dat werkelijkheid geworden. Denk maar aan die minuscule microfoontjes die ze tegenwoordig overal in een kamer kunnen plaatsen. Denk aan dat akkefietje: Dat overhoorde gesprek tussen Margarita de Bourbon de Parme en Edwin de Roy van Zuydewijn. Dus beloof me, wees alsjeblieft voorzichtig. Voordat ik het geheim prijs geef en alleen aan jullie uiteraard, moet ik toch zeggen dat ik er met mijn hoofd niet bij kan.Het is bij de wilde boulers af.Elke zichzelf respecterende club zou zich doodschamen. Wij bestaan notabene meer dan 25 jaar en we zijn een van de grootste pétanqueclubs in den Lande.Het is niet te geloven. Ik zal het jullie nu maar vertellen, ik kan het niet meer voor me houden.Houd je vast hè. Daar komt ie: “De gerespecteerde Pétanqueclub “De Gooiers” heeft geen clublied!! Daar schrikken jullie van hè? Dat wisten jullie niet, wel?. Kunnen wij elkaar een hand geven hoor.” Zo’n mooie club en dan geen clublied. We mogen toch snel actie verwachten van het Bestuur om deze lacune op te vullen. Er zal waarschijnlijk wel gevraagd worden om gezangen in te zenden, waaruit het Bestuur, of de leden tijdens de jaarvergadering, hun keuze kunnen maken. Wie weet welk talent er bij ons rondloopt op het gebied van muziek en dichtkunst. We mogen toch hopen dat het secretariaat spoedig voorstellen of liederen ontvangt. Allez mensen, doe je best! Ik kan het niet, maar om de leden wat moed te geven zal ik de spits afbijten met enkele zinnen, die gezongen moeten worden op de melodie van het Franse volkslied. Wel zo toepasselijk, toch?

Wij zijn de boulers van de “Gooiers”

De beste club in Nederland

Wij spelen binnen en ook buiten

Het liefst op grint en mooi wit zand.

En de sfeer is altijd fijn

Want wij boulen met lach en gijn

Enz. enz.


Is helemaal niks! Waardeloos! Ik weet het. Met spanning wacht ik af of er inzendingen komen vanuit de club en hoe die beoordeeld gaan worden. Tot dan, zullen we maar zeggen. Boul ze met veel plezier jongens en meisjes en ga bij gelegenheid na of je in staat bent een leuk en passend clublied te schrijven. Het nageslacht zal je dankbaar zijn.

HAVHKVA