ONS GEHEIM

Lieve mensen, beste leden van de Pétanqueclub “De Gooiers,” tranen uit mijn ogen vallen op het toetsenbord van mijn pc terwijl ik dit stukje schrijf. De zinnen die op het scherm verschijnen kan ik vrijwel niet lezen. Sorry hoor, ik krijg mijn gevoelens bijna niet onder controle.“Wat is er toch aan de hand Hans?” hoor ik jullie al vragen. Ja, verdriet vrienden, smart, ik heb wat ontdekt met betrekking tot onze club, de club die ons zo na aan het hart ligt. Ik zal het jullie vertellen, gedeelde smart is ten slotte halve smart, maar beloof me, vertel het niet door. Laat het voorlopig ons geheim blijven Eerst moet er een oplossing worden gevonden voor het probleem. Je mag er wel met clubleden over praten, maar doe dat voorzichtig. Fluister desnoods, kijk om je heen of er geen leden zijn van een andere sportclub, die het kunnen horen. Je schaamt je toch rot.En ook dit nog: De muren hebben oren hè. Dat was kretologie in de oorlogsjaren, maar nu is dat werkelijkheid geworden. Denk maar aan die minuscule microfoontjes die ze tegenwoordig overal in een kamer kunnen plaatsen. Denk aan dat akkefietje: Dat overhoorde gesprek tussen Margarita de Bourbon de Parme en Edwin de Roy van Zuydewijn. Dus beloof me, wees alsjeblieft voorzichtig. Voordat ik het geheim prijs geef en alleen aan jullie uiteraard, moet ik toch zeggen dat ik er met mijn hoofd niet bij kan.Het is bij de wilde boulers af.Elke zichzelf respecterende club zou zich doodschamen. Wij bestaan notabene meer dan 25 jaar en we zijn een van de grootste pétanqueclubs in den Lande.Het is niet te geloven. Ik zal het jullie nu maar vertellen, ik kan het niet meer voor me houden.Houd je vast hè. Daar komt ie: “De gerespecteerde Pétanqueclub “De Gooiers” heeft geen clublied!! Daar schrikken jullie van hè? Dat wisten jullie niet, wel?. Kunnen wij elkaar een hand geven hoor.” Zo’n mooie club en dan geen clublied. We mogen toch snel actie verwachten van het Bestuur om deze lacune op te vullen. Er zal waarschijnlijk wel gevraagd worden om gezangen in te zenden, waaruit het Bestuur, of de leden tijdens de jaarvergadering, hun keuze kunnen maken. Wie weet welk talent er bij ons rondloopt op het gebied van muziek en dichtkunst. We mogen toch hopen dat het secretariaat spoedig voorstellen of liederen ontvangt. Allez mensen, doe je best! Ik kan het niet, maar om de leden wat moed te geven zal ik de spits afbijten met enkele zinnen, die gezongen moeten worden op de melodie van het Franse volkslied. Wel zo toepasselijk, toch?

Wij zijn de boulers van de “Gooiers”

De beste club in Nederland

Wij spelen binnen en ook buiten

Het liefst op grint en mooi wit zand.

En de sfeer is altijd fijn

Want wij boulen met lach en gijn

Enz. enz.

Is helemaal niks! Waardeloos! Ik weet het. Met spanning wacht ik af of er inzendingen komen vanuit de club en hoe die beoordeeld gaan worden. Tot dan, zullen we maar zeggen. Boul ze met veel plezier jongens en meisjes en ga bij gelegenheid na of je in staat bent een leuk en passend clublied te schrijven. Het nageslacht zal je dankbaar zijn.

HAVHKVA