FINALE DES MASTERS DE PETANQUE 2011 EN FRANCE

Het was een donderdagavond in september. Moe werd ik van het vele voetbal dat op TV werd vertoond. 32 Samenvattingen (beker) en bij sommige wedstrijden gelukkig alleen de doelpunten. Ik ben een voetbalfanaat, maar je wordt tegenwoordig zo overvoerd met het spel, dat het zoetjes aan je strot uitkomt. Voor het naar bed gaan, het was over twaalven, besloot ik, ondanks mijn vermoeidheid, om nog even wat te zapfen op de TV. Je weet maar nooit wat je tegen komt. Dus van het ene station naar het andere. Oh,la,la, aanlokkelijk moois moet ik zeggen, heerlijke vormen, verleidelijke aanbiedingen..... jullie weten vast wel wat ik bedoel, maar het liet mij koud als een boule. Senioren zoals ik zijn toch met de tijd meer gaan hechten aan liefdevolle bezorgdheid, tedere omgang en kameraadschap , om maar wat te noemen. Enfin, gewoon doorzapfen en vrienden, bij een van de laatste stations, TV5 Monde, veerde ik plotseling op. Mijn vermoeidheid verdween subiet. Ik keek naar de finale van des Masters de pétanque 2011 in Frankrijk. Hoe is het mogelijk. Genoten heb ik! Ondanks het feit dat ik de reporter niet helemaal of soms helemaal niet verstond, kon ik het spel redelijk volgen. Fouten werden gemaakt, die je in zo'n finale niet verwacht. Misschien de spanning? Volgens Lex de Vries, een beetje een betweter, die tussen haakjes, gelukkig en heel fijn, zijn oog problemen achter de rug heeft, ligt het aan het terrein. Pas de importance! Qui, qui, excusez moi, franse woorden passen bij dit petit verslagje toch? Ik zag een pointeur, die twee boules achter elkaar op een meter van het butje plaatste, aan dezelfde kant notabene. Pas de correction. Een tirreur die zijn eigen boule wegschoot, een meilleur, die een vijandelijke boule op punt speelde. In deze finale verwacht je dit niet, maar het maakte de partij zeer boeiend. Het publiek, een tribune vol, genoot en liet het ook blijken door uitroepen van treurnis en bewondering. Ook de laatste mêne was enerverend! Kort samengevat: Team A had geen boules meer. Ze lagen wel op punt (40 cm ongeveer) en als tweede, (85cm). De stand was 12-11 voor team A. De tirreur van groep B had nog twee boules. Wat te doen? Na tijdrovend overleg besloten ze de eerste boule te plaatsen en dan een vijandelijke boule te schieten als dat nodig was, hopelijk dan met een carreau. Mais quel malheur!! De eerste boule was te lang en nam het butje ongeveer 2 à 3 meter mee. De boule van B bleef wel op punt liggen, maar er tegen aan lag de boule van A terwijl nog een boule van A als derde lag. B kon dus niet schieten want hij zou dan beslist ook zijn eigen boule wegspelen en dan was de partij gedaan met een overwinning voor A. Na opnieuw, diepgaand overleg, liep de tirreur naar de cirkel. Het was doodstil. Een minuut van concentratie, een hoge portée en de boule kwam zacht rollend tot stilstand tegen de vijandelijke boule en op punt. 13-12 voor B. De tirreur werd bestormd door zijn maten. Het publiek ging enorm tekeer. Een prachtige apotheose van deze partij. Dat was het vrienden, ik zapf nog geregeld naar TV5 Monde, maar geen pétanque meer gezien tot nu toe en wat die franse woorden betreft, kijk net als ik maar in het woordenboek als je de betekenis ervan wilt weten. Au revoir mes amis!