Hans Akkerman's boule-shit

donderdag, november 25, 2004

Voetbal

Laatst kwam ik een voetbalkameraad tegen. "En, hoe vond je de wedstrijd," vroeg ik hem. "Niet gezien," zei hij. "Ik kijk niet meer, het voetbal heeft voor mij afgedaan. Vele vrienden en kennissen van mij, idem dito hoor ! We zijn volgevreten van voetbal, we zijn het zat om iedere keer maar weer een wedstrijd in de strot geduwd te krijgen. Iedere avond zijn er wel enkele wedstrijden op de TV en de mooie programma's schuiven ze opzij. En dan steeds ellende met die zogenaamde supporters, de sex-schandalen die de profs zich te kunnen permiteren, de
a-sociale jaarsalarissen." Hij was haast buiten adem, maar na enkele ogenblikken ging hij gewoon door met zijn monoloog." En het amateurvoetbal stelt toch helemaal niets meer voor.
Eigen jeugd komt niet door. Nogal wiedes, want door die kolere spelletjes op computer en TV wordt er niet of met tegenzin getraind en is buiten op straat voetballen er al helemaal niet bij. Nee, de amateurclubs kunnen zich slechts staande houden door de allochtone jongeren. Die willen nog wel. Thuis mogen zij gelukkig niet naar die smerige, geweldadige Amerikaanse
series op TV kijken. Internetten OK, als het nodig is voor school, als het leerzaam is, maar wel verantwoord en met mate. "Ga maar buiten spelen zeggen de ouders. Ga maar voetballen, misschien wordt je wel professional en kan je ons een gelukkige oude dag bezorgen." Hij hapte weer naar adem, maar voordat ik van onderwerp kon veranderen begon hij weer: "Heb je al eens in de clubblaadjes van diverse verenigingen gekeken bij de jeugdopstellingen ? Je lacht je rot, man ! Het lijkt wel een Turks of Marokaans blaadje. Ik kan de namen niet uitspreken hoor, maar deze jongens willen nog wel. Nee, voetbal heeft afgedaan! Ik jeu de boule nu bij een club in Zeewolde, heerlijk, heerlijk !" Voordat ik kon reageren beende hij snel weg.Over zijn schouder naar achteren kijkend schreeuwde hij : "Sorry, sorry, ik heb haast! See you!"
Hij liet me enigszins verbluft achter op het zitbankje. Zou het echt zo zijn dat volkssport nummer 1 terrein ging verliezen ? Zeist kwam in mijn gedachten. Ja, natuurlijk! Wij moesten toen naar Les Cailloux en wij vroegen een man van middelbare leeftijd de weg. Hij kon het ons zo vertellen, maar waar de voetbalvelden van Jonathan waren wist hij niet. Die lagen notabene vlak tegenover het boulodrome! Zou mijn vriend gelijk krijgen met zijn uitspraken. Het liet mij niet los. Hoe zou het over 10 jaar zijn ? Ik hoor iemand al vragen waar de voetbalvelden van Victoria zijn. "De voetbalvelden van Victoria? Ze hebben nog maar één veld hoor, de overige velden hebben ze overgedaan aan de Petanqueclub "De Gooiers". Ja, het jeu de boules heeft een vlucht genomen in Holland. De club heeft nu 48 binnenbanen, douchecabines,een tiental sauna's, drie overdekte zwembaden en een prachtig café-restaurant genaamd "Chez Walter" met de klemtoon op de laatste lettergreep. Het ledental is de 2000 gepasseerd! Voorzitter is nog steeds Ab Ruiter. Hij draagt nu een grote grijze baard en op zijn hoofd een toupetje. Hij was altijd al ijdel! Plaatsen kon hij als de beste. Jammer genoeg is hij nooit kampioen geweest, zelfs niet van Ankeveen." Plotseling schrok ik wakker."Hé,dove," hoorde ik. "Zou je niet naar huis gaan, het is zowat twaalf uur!" Ik was (Beppie vergeef me) op het bankje in slaap gesukkeld."Voor het voetbal is het zeker één minuut vóór twaalf," zei ik nog tegen mezelf.
H.A. v/h K.v.A.