Mijn eerste toernooi

Toen ik ongeveer 12 jaar geleden lid werd van de Gooiers en het boulen begon te boeien duurde het toch nog even, voordat ik de moed had om aan de interne toernooitjes op de woensdag -en zaterdagmiddag mee te doen, bang als ik was te falen en anderen te duperen. Ik bleef trainen, ook op dagen dat het boulodrome gesloten was. Vaak alleen, soms ook met Guiseppe Penso, voor wie het boulen ook een passie was. Deze bescheiden,sympathieke Italiaan heeft getracht om mijn boulen op een hoger plan te brengen.”Helaas tevergeefs,” zullen jullie misschien zeggen; het zij zo. Ik kreeg toch meer zelfvertrouwen en al gauw deed ik met wisselend succes mee met onze clubtoernooitjes en ja hoor, op een dag vroeg iemand mij of ik zin had om met hem mee te doen aan het "Open doublet toernooi" van de Gooiers. Het was Jan Beumkes , een fantastische kerel, zeer sociaal voelend, gewoon een fijne vent. Helaas is hij er niet meer. In gedachten zie ik hem nog vaak op ons terrein staan, met z’n voeten in een hoek van 90 % om het butje, zodat Janus Bezemer, zijn competitiemaatje, die zeer slecht kon zien, wist waar hij de boule moest plaatsen. Ondanks deze handicap van Janus bleef Jan jaren lang competitie met hem spelen. Hij haalde hem op met de auto en bracht hem ook weer thuis. Ik dwaal af merk ik en ik krijg het ook een beetje te kwaad, dus gauw maar vertellen over dat "Eerste toernooi."
Ik had er zo naar uitgezien, in mijn dromen had ik ontelbare kampioensballen gegooid, diverse malen had ik door prachtig plaatsen de mêne in ons voordeel beslist. Mijn fantasie ging zover dat ik ook verschillende carro's schoot. Moet je nagaan, Jan was de tireur en ik kon nog geen boule op 1 meter raken.
De dag brak aan, 10 uur melden, 10:30 uur spelen. Eerste partij: complete afgang! Jan kon door goed te plaatsen nog enkele punten pakken. Tweede partij: Afgrijselijk, ik kon geen boule bij het butje krijgen. Jan bleef lachen en probeerde mij wat op te beuren. Derde partij: Ik kon echt wel janken. Ik had me zoveel voorgesteld van deze dag! Weer een partij die door mijn slechte plaatsen verloren ging. "Niks aan de hand hoor Hans", zei Jan. "Wij zijn ingedeeld in de B-groep en nu komt het echt er op aan jongen. Beschouw die eerste drie partijen maar als training maar de vierde partij moeten wij winnen anders liggen wij eruit". Wij wonnen en ook de vijfde partij was een makkie. De finale was zo voorbij, we waren niet te kloppen! 's Middags was ik een gebroken man, 's avonds kon ik mijn geluk niet op. Eerste in de B, een grote mand met lekkers op mijn schoot, een jonge borrel in mijn hand en Jan, die zei: "Goed gespeeld maatje."
Jan, het ga je goed daarboven jongen en doe de groeten aan Janus als je hem ziet.


H.A. v/h K.v.A.