ONS BOULEN

Lieve vrienden, het valt niet mee om geregeld een stukje te schrijven, dat iets met “ons boulen” te maken heeft. De website “You Tube” staat vol met verhaaltjes over “Petanque,” maar zoals ik al aanhaalde, ik vind dat het toch altijd min of meer over ons boulen moet gaan, het spel dat wij in onze geliefde club zo goed mogelijk trachten te spelen. Het is niet altijd best, maar soms zie je iemand plaatsen of schieten, waarbij je denkt, die hoort in de allerhoogste divisie thuis. Laatst speelde ik tegen Cockie Bouw en ik kwam met mijn teamgenoot overeen om op 6 à 7 meter te spelen. Die afstand paste Cockie niet, dachten we. Verkeerd gedacht, toen maar op 9,5 meter. Al plaatste ik op 3 cm van de but Cockie kwam erbij. Het was niet te geloven en zulke incidenten maken ons “jeu de boules” zo mooi en spannend. In dit spel kan je, mits geconcentreerd en serieus, uitstijgen boven je normale niveau. Domenico, de meesten van ons kennen de maestro wel, zei als eerste tegen mij:”Hans, zelfs iemand die nog nooit een boule in zijn handen heeft gehad, kan winnen van een wereldkampioen.” Ook een mooi voorbeeld hoe het bij ons kan toegaan, zijn de escapades van Wil Blankenstijn. Het is best een lieve meid, maar soms kan ik haar wel “haten.” Speelt ze met mij mist ze alles, gooit adviezen in de wind, als het tenminste waait en te lange leste, moet ik het schieten weer overnemen. Speelt ze daarentegen tegen mij, dan mist ze niks, de moeilijkste boules, over de grond, kassa! Ereklasse niveau, zou ik zeggen. Kwestie van instelling en ik de pineut, maar na de partij de beste maatjes hoor en zo hoort het, al heb ik er soms wel moeite mee. Ja, vrienden ik kan zo wel doorgaan met mijn mening te geven over anderen, bedenk echter wel, dat het de mening van één persoon is. Vooruit, nog een sportief wijfie in de schijnwerpers. Eef van Beek. In heel 't Gooi berucht om haar schieten. Nooit direct op de vijandelijke boule, maar altijd via twee of drie andere boules. “Geluk'” zeggen haar tegenspelers, maar dat kan haast niet, want ze doet het steeds weer. Ik heb al vele partijen met haar gewonnen en met grote cijfers, het is echt niet alleen maar geluk hoor! Dan toch nog even ons “paar apart.” De lieve tweelingen Leontien en Loekie. Op hun spel is geen pijl te trekken. Als je één van de dames als maatje krijgt sla dan maar gauw een kruisje. Het is alles of niets. In de eindstand worden ze eerste of ze eindigen bij de laatste vijf. Ongelooflijk! Volgende keer misschien meer over één of meer van de de spelers en speelsters die de club zo trouw zijn dat ze elke woensdag en zaterdagmiddag acte de présence geven. Het is geen verplichting, maar zij kennen het gezegde:”De meer zielen de meer vreugd.” Fijne leden! Love them! HAVHKVA