Feestdagen

“Kerst” en “Oud en Nieuw” hebben we achter de rug. Ze noemen het: “De gezelligste dagen van het jaar,” ik hoop dat het voor iedereen zo is en zo blijft. Je hoeft echter geen atheïst te zijn om je bedenkingen te hebben. Wat is het “eten en drinken” toch belangrijk geworden. De Kerstgedachte is naar de achtergrond gedrongen. In de meeste families wordt het Kerstverhaal niet eens meer voorgelezen. Mijn zwager, die dit jaar helaas mijn gast niet was, deed het altijd wel. Kon ik zeer waarderen. Het kerstgevoel van vroeger, lang, lang geleden, kwam dan weer even terug. Dat miljoenen mensen in de wereld, honger lijden tijdens onze uitgebreide diners, weten we natuurlijk, het staat dagelijks in de krant, maar wat kunnen wij er aan doen. Net als ieder ander geef ik af en toe wat geld aan Unicef of een ander “goed doel,” maar op welke stapel komt het terecht? Bij het salaris van de directeur, zodat hij een tweede huis in Spanje kan kopen? Bij de corrupte machthebbers, bijvoorbeeld in Zimbabwe, zodat ze wapens kunnen inslaan en het volk kunnen onderdrukken? Wat een wereld vrienden! Dan “Oud en Nieuw.” Denk je aan het vele vuurwerk dat de lucht ingaat, miljoenen euro's, denk je aan het leed dat honden en katten wordt aangedaan met dat geknal,dan kan je toch alleen maar met je hoofd schudden. Ga toch alsjeblieft met pannen en deksels de tuin in om de “boze geesten” te verdrijven, zou ik zeggen, kost ook minder. Voor mijn vrouwtje probeerde ik zo positief mogelijk te blijven. Ze heeft haar best gedaan om het warm en gezellig te maken. Ondanks het gemis van een kerstboom is het prima gelukt. Kaarsen, een kerststal, bloemstukjes, engeltjes, kerstkaarten en dies meer, ja het was prachtig. De kinderen kwamen “Heiligabend” op een “aangeklede borrel.” Ik hoop dat ze het leuk en gezellig gevonden hebben. De envelopjes zijn zeker gewaardeerd! Voor mij was het in mindere mate een feest vanwege mijn slecht gehoor. Het was een lange zit. Je verstaat de helft van wat er gezegd en geroepen wordt en van het geconcentreerd luisteren wordt je hondsmoe. Ik heb me toch kranig gehouden hoor. Ik werd zelfs met de dag vrolijker, want ik wist : 27 december het “uitbuik-toernooi,” 30 december het altijd gezellige (vooral voor de kaarters) woensdagmiddag toernooi en op 2 januari de receptie bij onze boule-club. Iedereen een gelukkig Nieuw Jaar toewensen,een gezellig toernooitje met de vele vrienden , een borreltje tussendoor, wat kan een mens nog meer wensen. Ja, de gedachten aan deze activiteiten hebben me heerlijk door de “feestdagen” geloodst.
H.A.v/h K.v.A