YAB-YUM

Lieve boulevrienden, dat een partij begonnen wordt terwijl één van de spelers afwezig is , maakt me recalcitrant en droevig. Recalcitrant omdat ik het onsportief vind en er sprake is van weinig respekt voor je opponent of teamgenoot. Droevig omdat het aantoont dat het spel schijnbaar niet al te serieus genomen wordt. Laten wij dat nou niet meer doen, een paar minuten wachttijd speelt op onze gemiddelde leeftijd toch geen rol meer en trouwens vooral voor de beginners onder ons is het van belang om goed op te letten hoe de eerste worp gegooid wordt. Als je goed opgelet hebt, doe je er beslist je voordeel mee bij je eerstvolgende eigen worp. Dit heeft geen uitleg nodig, toch ? Wat ik in feite erger vind en wat indruist tegen alle bestaande erecodes is het verder spelen terwijl iemand weggeroepen is om ergens te meten. Het is mij overkomen dat ik een partij goed onder kontrole had doordat ik het butje op 6-7 mtr bleef gooien en goed rekening hield met de manier van werpen van mijn maatje. Dien Hoop was het. Weet je nog Dien in de grintbak ? We stonden met 7-O voor. De mêne was net afgelopen toen mij gevraagd werd om even te meten bij de buren. Toen ik terugkwam had Dien uit zichzelf, of op aandringen van de
gewiekste tegenpartij, het butje al uitgegooid. U raadt het al, tegen de 1O meter aan en Dien kwam er niet meer bij, want een hoge porté gooien kwam nog niet in haar repertoire voor. Soms lukte het mij om enigzins in de buurt van het butje te komen maar de tegenpartij was te sterk en met drie tegen zes boules red je het niet. We verloren met 13-7. !! Ik kan niet tegen verliezen, blijf wel sportief, maar nu deed het dubbel zeer. Zand erover, einde verhaal, maar nu zullen jullie je zeker afvragen wat het verband is tussen de titel van dit stukje en de besproken boule-problematiek. Nou totaal geen verband hoor, helemaal niks, maaaaaarrrr mijn stukje huisvlijt zal nu haast zeker wel gelezen worden!
Ajuus, tot een volgende keer !
H.A. v/h K.v.A.