BAREND JANSEN

Barend hebben wij naar zijn laatste rustplaats gebracht. Zonder zijn vrouw wilde hij toch ook niet verder. Bij velen was hij bekend als Barend Boule vanwege zijn passie voor het Petanque. Een fijne vent. Leuk om met hem te boulen, leuk om tegen hem te boulen. Nooit op een onvertogen woord betrapt, hij was altijd de rust zelve. Onenigheid had hij een hekel aan. Met Barend kon je over elk onderwerp praten, maar ho…. begin niet over een ziekte of kwaal, want dan was je nog niet jarig. Hij had alles zelf al ondervonden, als je wilde mocht je de lidtekens zien. Zijn pijngrens moet heel hoog geweest zijn en dan denk ik aan wat Mat Sjoer mij verteld heeft. Ergens in de negentiger jaren speelde Mat in Zilfia´s Hoeve in Houten en z´n maatje, een Fransman, genaamd Joel Kühné gooide een hoge portee. De boule raakte een balk aan het plafond en sprong schuin naar de andere baan waar Barend speelde. Ja, inderdaad, Barend werd aan zijn hoofd getroffen. Alom paniek natuurlijk, maar Barend verblikte of verbloosde niet. Na een poosje ging hij, met een bult op zijn hoofd, gewoon door met de partij. Het enige wat hij zei was:”Hé Fransoos, kijk je een beetje uit.” Naderhand klaagde hij wel over hoofdpijn en die pijn heeft hij schijnbaar jaren gehouden, zonder dat je hem er over hoorde. Over zijn "jeu de boule" kon hij buitengewoon uitweiden, hij heeft wat clubs opgericht. Het moet haast zo zijn dat hij daarboven al weer bezig is om een petanqueclub op poten te zetten. Barend, we missen je jongen, ik zeker!

H.A.v/h K.v.A.